جمعه ۱۵ فروردین ۹۹ | ۰۰:۵۴ ۲,۷۷۰ بازديد
چگونه سم وجودت را از کالبد خسته ام پاک کنم چگونه خاطره های تقدیر را به اسب سرکش فراموشی سپارم
چگونه قدم های قدرت را بر روی بذر های نا امیدی بکوبم
تا اینکه نرویند علف های هرز انزوا
آری سرزندگی بهایی دارد
دلخوشی و آرامش بهایی دارد
بهای رادمنشی درو کردن پوشال های عادت است
و بهای آزادی انباشته کردن آن و به آتش کشیدن آنهاست در اوج امید ...
شاعر : محمد ابراهیمی آشنا
تلخ ترین های زندگی ؛ دست نیافتن و عقب نشینی نسبت به ترس هاست ؛ شیرین ترین های زندگی دست یافتن در اوج غلبه بر ترس و اطمینان و آگاهی کامل از مسیر است.
اگر آدمها برایتان خیلی زود ته میکشند خود را در چاه آدمها نیندازید ، دل را به دریای خویشتن بزنید و با ماهیان دریای بی کران وجود خویش تنهایی را شریک شوید ، آنها امیدی به غیر ندارند.
انسانی که تصمیمات خود را تحت تاثیر گفتگو های دیگران تغییر می دهد ؛ مشخصا نوعی از انسانهای بی دغدغه است، اما باید این را دانست که انسانِ بی دغدغه گول می خورد ! و طعم شکست را در جاهایی که انتظار پیروزی دارد می چشد !
هوایی نیست تا ما را بردارد و به قعر جهنمِ خودبینی راهی کند! ؛ اندیشه ایی است که پیوسته در تلاءلو آن زندگی میکنیم تا از گوشه های اُزلت و انتقام به سکوتی دلپذیر و بازگشت کننده به اصول، راه یابیم. 
شاید یه روز تو هم تنها شدی
رباعی اندیشه سرا
دکلمه ایران من
پرده دران+ دکلمه صوتی (ادامه مطلب)
غلغله است
دردانه هستی
کلاهبرداری پانزی خطری جدی برای ناآگاهان حوزه ارز دیجیتال
دکلمه شعر آن تویی زنده ز شبگردی و می نوشی ها ....
دکلمه کورسوی مسیر
عشق پاییزی
کورسوی مسیر
خوبی و بدی